- mürüvvət
- ə. bax: mürvət
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
mürüvvət
Look at other dictionaries:
mürüvvət — is. <ər.> Mərd adama və həqiqi insana xas olan yaxşı sifətlər; rəhm, insaf, mərhəmət, insanlıq. Mürüvvət sahibi. – Mürüvvətə əndazə olmaz. (Ata. sözü). Yox kimsədə insafü mürüvvət; İblisəmi uymuş bəşəriyyət?! H. C.. Olmasaydı bizdə, yarəb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürüvvətmənd — ə. və f. bax: mürüvvətpərvər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mürüvvətli — sif. Mürüvvəti olan, insaflı, insaniyyətli. Mürüvvətli adam. – <Hatəm:> Bəs hanı dünyanın elmli, mürüvvətli adamları. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürüvvətsiz — sif. və is. İnsafsız, mərhəmətsiz, zülmkar, mürüvvəti olmayan. Mürüvvətsiz adam. – <Səttar:> Bizi mürüvvətsizlər acından qırırdılar. Ə. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mürüvvətpərvər — ə. və f. bax: mürvətpərvər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mürüvvətsizlik — is. İnsafsızlıq, rəhmsizlik, şəfqətsizlik, zalımlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
namürüvvət — sif. <fars. na. . . və ər. mürüvvət> Mürüvvəti olmayan, mürüvvətsiz, mərhəmətsiz. <Qədir:> Bu namürüvvət uşağını tanımırsanmı? M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bimürüvvət — sif. <fars. bi. . . və ər. mürüvvət> Mürüvvətsiz, insafsız, amansız, rəhmsiz; ədalətsiz. // Bəzən söyüş kimi işlənir. <Fərhad:> Nainsaf zalımlar, bimürüvvət cəlladlar! Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insaf — is. <ər.> 1. İnsanda vicdan və ədalət hissi, öz hərəkətləri üçün mənəvi məsuliyyət hissi; vicdana müvafiq hərəkət. İnsaf dinin yarısıdır. (Ata. sözü). Bəylərin bəyisən, xanların xanı; Unutma insafı, satma imanı. . A. Ə.. İnsafımın və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ədalət — ə. insaf, mürüvvət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
